De liefdes activist in mij schreef dit. Het gaat niet over de romantische liefde maar gewoon, over liefde. Over lief zijn voor elkaar.
wat ik wil
dat we allebei helemaal anders zijn en dat dat ok is
dat we allebei een god hebben
en dat misschien een hele andere is
of misschien heb jij er wel tien
en ik niet één
en dat dat ook mag
dat jij misschien een prik wil en ik niet
en dat je dan ook nog steeds van me houden kan
dat jij met rechts schrijft en ik met links
en dat we dan zien
dat die woorden ook zinnen vormen
die we lezen kunnen
ook al snappen we ze misschien niet
dat we lief voor elkaar kunnen zijn in ons anders zijn
dat het niet uitmaakt wat ik geloof
of jij niet gelooft
dat er geen regels zijn buiten de jouwe
die bepalen
wat jij doen zal
wat jij dragen zal
wat jij zeggen kan
en wat jij voelen mag
dat ik zie dat het niet jouw schuld is
als je jou niet voeden kan
en dat ik dan weet dat ik jou voeden zal
want jij bent mij
en ik ben jou
dat ik huil als jij pijn hebt
dat ik lach als jij blij bent
want jij bent mij en ik ben jou
dat ik zie dat ik even veel weet als dat jij niet weet
en ik even veel niet weet als dat jij weet
dat ik zie dat als ik jou pijn doe
ik mij pijn doe
dat ik zie als ik jou niet horen wil
ik ook niet naar mijzelf kan luisteren kan
want jij bent mij
en ik ben jou
dat we lief voor elkaar kunnen zijn
als we anders lijken
want we zijn veel meer hetzelfde
dat dat we anders zijn
als we maar durven kijken
als we maar durven zien
als we maar durven voelen
Wauw dit stuk is super en resoneert totaal met mij. Bedankt voor het schrijven en delen van deze prachtige woorden. Geeft een mens weer hoop🫶